تشخیص و درمان چسبندگی رحم

چسبندگی رحم یکی از بیماری هایی است که ممکن است به دلیل آسیب لایه سروز و یا به عبارتی زخم در رحم اتفاق بیافتد. این بیماری منجر به ایجاد ناباروری و مشکلات در زنان می گردد. همچنین در مواردی منجر به اختلال در قاعدگی و نیز احساس درد شدید می شود. بیماری چسبندگی رحم در مواردی که این بیماری حاد باشد می تواند منجر به سقط جنین و درد در ناحیه لگن شود. لذا شناخت دلایل ابتلا به چسبندگی رحم و درمان های آن از اهمیت بالایی برخوردار می باشد. تا پایان مقاله با ما همراه باشید تا بیشتر درباره تشخیص و درمان چسبندگی رحم بدانید.

تشخیص و درمان چسبندگی رحم

هنگامی که بافت اسکار بین دیواره های داخلی رحم ایجاد می شود، چسبندگی داخل رحمی (که به آن سندرم آشرمن نیز گفته می شود) شکل می گیرد. چسبندگی های داخل رحمی معمولاً با یک روش اشعه ایکس به نام هیستروسالپنگوگرام (HSG) تشخیص داده می شوند. این بیماری ممکن است در برخی موارد کاملا بی علامت باشد و فقط در مواردی سقط جنین و خونریزی در بارداری تنها علامت آن باشد. برای تشخیص این بیماری معمولاً از یک هیستروسکوپ برای از بین بردن چسبندگی داخل رحمی استفاده می شود، اگرچه هنوز داده های زیادی برای اثبات این روش وجود ندارد که بتواند احتمال سقط جنین را کاهش دهد. همچنین در مواردی از لاپاروسکوپی نیز ممکن است برای دیدن سطح رحم انجام شود تا از سوراخ شدن آن در حین هیستروسکوپی جلوگیری شود. شدت چسبندگی رحم هم مقدار و پتانسیل بازسازی رحم بعد از درمان را مشخص می کند.

چسبندگی داخل رحمی چیست؟

هنگامی که بافت اسکار بین دیواره های داخلی رحم ایجاد می شود، چسبندگی داخل رحمی (که به آن سندرم آشرمن نیز گفته می شود) شکل می گیرد. چسبندگی داخل رحمی اغلب بعد از ایجاد تروما در حفره رحم مانند اتساع و کورتاژ (D&C) اتفاق می افتد که این کارها برای ختم حاملگی یا سقط جنین، خونریزی بیش از حد رحم بعد از زایمان یا سایر شرایط ژنتیکی انجام می شود. دلایل دیگر ممکن است مربوط به جراحی های سرپایی باشد که در آن بافت هایی مانند پولیپ یا فیبروم یا اندومتریت (عفونت لایه رحم) را از بین می برند. همچنین ممکن است زنان مبتلا به چسبندگی رحم هیچ علائمی را تجربه نکنند ولی برخی از خانمها فقط ممکن است عدم قاعدگی یا سبک بودن آن را تجربه کنند. از مهمترین اثرات چسبندگی رحم می توان به عدم توانایی در بارداری یا سقط مکرر اشاره کرد. در موارد نادر، ممکن است جریان قاعدگی توسط چسبندگی ها مسدود شود و باعث درد لگن یا دیسمنوره (دوره های قاعدگی دردناک) شود.

انواع چسبندگی های زنان

چسبندگی در اندام تناسلی زنان معمولا ممکن است در داخل رحم یا در داخل لگن اتفاق بیافتد. چسبندگی داخلی رحم معمولا بسیار نادر می باشد. این بیماری در صورتی که قسمتی از آندومتر دچار آسیب دیدگی اساسی شود ممکن است منجر به چسبیدن نواحی به هم شود.

دلایل چسبندگی رحم

چسبندگی رحم معمولا توسط آسیب به بافت رحم ایجاد می شود، این موارد شامل کورتاژ تشخیصی یا کورتاژ برای سقط جنین، کورتاژ مجدد برای خارج کردن باقی مانده جفت یا جنین، جراحی رحم، عفونت رحم یا لگن، خونریزی شدید پس از تولد نوزاد و مشکلات آندومتریوز ممکن است ایجاد شود.

تشخیص چسبندگی رحم با سونوگرافی

چسبندگی های داخل رحمی معمولاً با یک روشی توسط اشعه ایکس بنام هیستروسالپنگوگرام یا عکس رنگی از رحم و لوله ها (HSG) تشخیص داده می شوند که در آن از یک سوند (لوله فلزی یا لاستیکی) کوچک که در دهانه رحم قرار می گیرد برای مشاهده رنگ داخل رحم استفاده می شود. همچنین سونوگرافی به صورتی که در آن محلول شور به داخل حفره رحم وارد شود می تواند چسبندگی را نیز تشخیص دهد. همچنین هیستروسکوپی می تواند چسبندگی داخل رحمی را تشخیص داده و در همان عمل جراحی آنها را برداشته یا برش دهد.

درمان چسبندگی داخل رحمی

به طور کلی از هیستروسکوپ برای از بین بردن چسبندگی داخل رحمی استفاده می شود، اگرچه هنوز داده های زیادی وجود ندارد که اثبات کند این روند احتمال سقط جنین را کاهش می دهد. لاپاروسکوپی نیز ممکن است برای دیدن سطح رحم انجام شود تا از سوراخ شدن آن در حین هیستروسکوپی جلوگیری شود. سونوگرافی با وضوح بالا به ویژه به صورت ترکیب با هیستروسکوپی مفید است، همچنین می تواند برای جلوگیری از سوراخ شدن رحم استفاده شود. در موارد شدید، ممکن است بیش از یک روش برای درمان موفقیت آمیز چسبندگی رحم انجام شود.

علاوه بر این، ممکن است به بیمار برای جلوگیری از ایجاد چسبندگی مجدد، هورمون یا NSAIDS (داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی) تجویز شود، و گاهی اوقات جراح زنان ممکن است توصیه کند که یک سوند یا لوله پلاستیکی را درون رحم برای چند روز یا حتی چند هفته نگه دارید تا از دیواره ها در دوران بهبودی حفاظت شود.

پس از آنکه هیستروسکوپی چسبندگی رحم را از بین می برد، در هر نوع حاملگی پس از آن احتمال بروز عوارضی از قبیل زایمان زودرس، خونریزی سه ماهه سوم و اتصال غیر طبیعی جفت به لایه رحم افزایش می یابد.

بارداری بعد از برداشتن چسبندگی 

طبق ارقامی که توسط انجمن پزشکی باروری آمریکا جمع آوری شده است، نوع و شدت چسبندگی با نتایج بارداری مرتبط است. بیمارانی که در آنها چسبندگی خفیف تا متوسط ​​رحم برداشته شده است، 70 درصد تا 80 درصد احتمال بارداری موفقیت آمیز در آنها وجود دارد و اختلال قاعدگی معمولاً کاهش می یابد. اما اگر چسبندگی داخل رحمی شدید بوده یا آسیب بزرگی به آستر آندومتر وارد کرده باشد، میزان موفقیت کامل بارداری فقط 20 تا 40 درصد بعد از درمان است. همچنین برای خانم هایی که دچار آسیب های آندومتر گسترده تری هستند که به درمان هیستروسکوپی پاسخ نمی دهند، استفاده از حامل حاملگی ممکن است بهترین یا تنها گزینه برای رسیدن به بارداری باشد.

هزینه درمان چسبندگی رحم

هزینه درمان چسبندگی رحم بسته به حاد بودن مشکل، درمان انتخابی و تخصص پزشک متفاوت می باشد. با منظور اطلاع دقیق از هزینه ها ضروری است که به پزشک متخصص مراجعه شود.

کلام آخر

چسبندگی رحم از جمله بیماری های زنان می باشد. این بیماری منجر به ناباروری، بر هم خوردن سیکل قاعدگی، سقط جنین، احساس درد و ناراحتی لگنی و … می گردد. لذا شناخت دلایل ابتلا به این بیماری و درمان آن از اهمیت بالایی برخوردار می باشد.